Mówienie kodem: Jak tłumaczenie i język Navajo uratowały II wojnę światową

Komunikacja w czasie wojny, podobnie jak w przypadku przedsiębiorstw wielonarodowych, ma zasadnicze znaczenie dla połączenia różnych podmiotów i zapewnienia sprawnego, strategicznego działania.

Podczas II wojny światowej (II wojna światowa) Amerykański Korpus Morski wprowadził używanie języka Navajo. Ważne wiadomości wojskowe były tłumaczone na język Navajo jako forma szyfrowania, na wypadek gdyby zostały przechwycone przez oddziały wroga. Inne języki, których wojsko użyło jako kodu, były zbyt łatwe do złamania.

Navajo miało kilka wyraźnych zalet językowych.

Niewiele osób w południowo-zachodnim regionie Stanów Zjednoczonych, nie mówiąc już o świecie, mówiło tym językiem. W tamtych czasach nie był to język pisany, więc nawet politechnika językowa raczej nie była w stanie samodzielnie uczyć się z materiałów źródłowych. Sam język jest złożony, z trudną składnią i zróżnicowanymi dialektami. Szanse na to, że osoba nie posługująca się tym językiem w języku navajskim była dość niewielka; na początku II wojny światowej na całym świecie było tylko około 30 osób nie posługujących się tym językiem w języku navajskim.

Do tego celu zwerbowano 200 żołnierzy Navajo. Pierwsza grupa stworzyła aktualny kod, rozwijając styl komunikacji, który pozwolił im na przekazanie wiadomości w 2/3 czasu, jaki zajęła maszyna, aby się z nimi porozumieć.

Wiele portmanteausów było używanych w przypadkach, gdy nie istniało słowo Navajo dla porównywalnego obiektu, np. ziemniak do opisu granatu ręcznego i "gofasters" w miejscu butów do biegania. W innych przypadkach używano skróconych wersji słów w celu uproszczenia i dalszego kodowania komunikacji. Opracowany przez nich kod i materiały zostały umieszczone w książce kodowej, która stanowiła podstawę szkolenia dla reszty rekrutów Navajo.

W celu ochrony integralności szyfrowania, lingwiści studiowali te książki kodowe w klasie, ale nie byli wpuszczani w teren, aby uniknąć ich przechwycenia.

Biegły mówca Navajo, który nie studiował księgi kodowej, nie byłby w stanie rozszyfrować tego, co zostało powiedziane poza przypadkową serią rzeczowników i czasowników.

Mówcy kodowi Navajo odegrali kluczową rolę w sukcesie US Military, w tym w bitwie pod Iwo Jima w Japonii.

Sześciu mówców kodu współpracowało z majorem Howardem Connorem, przekazując bezbłędnie ponad 800 wiadomości w ciągu dwóch dni bez przerwy.

Zostali oni później uznani za ich dokładność i służbę w Stanach Zjednoczonych.

Navajo było tak skuteczne jako język kodowany, że pozostało w użyciu w innych teatrach działań wojennych, w tym w wojnach koreańskich i wietnamskich.